W chwili śmierci nasze mózgi nadal „pracują” przez około 10 minut po śmierci, co oznacza, że mogą one w pewien sposób być świadome naszej śmierci.
Badania są jednak tylko bardzo wstępne. W warunkach szpitalnych lekarze określają śmierć według kilku wskazań. Należą do nich brak tętna, brak oddychania, brak odruchów i brak zwężenia źrenic w odpowiedzi na jasne światło.
Oto, co czeka twoje ciało i jak wygląda przebieg procesów fizycznych tuż po potwierdzeniu śmierci:
1 godzina po śmierci
W momencie śmierci wszystkie mięśnie ciała rozluźniają się, co jest stanem zwanym pierwotnym zwiotczeniem. Powieki tracą napięcie, źrenice rozszerzają się, szczęka może się otworzyć, a stawy i kończyny ciała są elastyczne.
Wraz z utratą napięcia mięśni skóra wiotczeje co może spowodować uwydatnienie stawów i kości w ciele, takich jak szczęka lub biodra. Gdy mięśnie się rozluźniają, napięcie zwieracza zmniejsza się i rozluźniaj powodując odpływ kału i moczu.
W ciągu kilku minut od zatrzymania akcji serca rozpoczyna się proces zwany bladością pośmiertną. Do bladości ciała dochodzi, gdy krew odpływa z mniejszych żył w skórze. Ten proces może być bardziej widoczny u osób o jasnej karnacji niż ciemniejszej.
W tym samym czasie ciało zaczyna się ochładzać z normalnej temperatury 37 C (98,6 F), aż do osiągnięcia otaczającej go temperatury otoczenia. Znany jako algor mortis lub „śmiertelny chłód”, spadek temperatury ciała następuje w pewnym stopniu liniowo – 1,5 stopnia na godzinę. Oczekiwany spadek temperatury ciała podczas algor mortis w wielu sytuacjach pomaga lekarzom i naukowcom medycyny sądowej w przybliżeniu czasu śmierci.
2 do 6 godzin po śmierci
Ponieważ serce nie pompuje już krwi, grawitacja zaczyna ją przyciągać do obszarów ciała znajdujących się najbliżej ziemi – proces ten zwany jest livor mortis. Plamy pośmiertne są jedną z wczesnych oznak następowania ogólnej śmierci organizmu w postaci miejscowego zabarwienia skóry na kolor sino-czerwony. Plamy zaczynają pojawiać się pojawiają się w zależności od ułożenia ciała w częściach położonych najniżej. Ich pojawienie się jest wynikiem grawitacyjnego spływania krwi po zatrzymaniu krążenia. Obecność plam opadowych jest pewnym objawem śmierci.
Rozpoczynające się mniej więcej w trzeciej godzinie po śmierci, zmiany chemiczne w komórkach ciała powodują, że wszystkie mięśnie zaczynają sztywnieć. Proces ten nazywa się rigor mortis. W przypadku rigor mortis pierwszymi dotkniętymi mięśniami są powieki, szczęka i szyja.
W ciągu następnych kilku godzin rigor mortis rozprzestrzenia się na twarz i dół przez klatkę piersiową, brzuch, ramiona i nogi, aż w końcu dociera do palców rąk i nóg.
7 do 12 godzin po śmierci
Maksymalna sztywność mięśni w całym ciele występuje po około 12 godzinach z powodu rigor mortis, chociaż zależy to od wieku zmarłego, kondycji fizycznej, płci, temperatury powietrza i innych czynników.
W tym momencie kończyny zmarłego są trudne do poruszania lub manipulowania. Kolana i łokcie są lekko zgięte, a palce u rąk i nóg mogą wydawać się niezwykle krzywe.
Po 12 godzinach od śmierci
Po osiągnięciu stanu maksymalnego rigor mortis, mięśnie zaczną się rozluźniać z powodu ciągłych zmian chemicznych w komórkach i tkankach wewnętrznych. Proces ten, znany jako wiotkość wtórna, trwa od jednego do trzech dni i podlega wpływom warunków zewnętrznych, takich jak temperatura. Podczas wtórnego zwiotczenia skóra zacznie się kurczyć, tworząc iluzję, że włosy i paznokcie rosną.
Po ustąpieniu wtórnego zwiotczenia wszystkie mięśnie ciała zostają ponownie rozluźnione.
Pierwszy tydzień po śmierci
Bakterie, szczególnie te, które normalnie żyją w jelitach i wspomagają trawienie, zaczynają swobodnie wędrować po ciele. Larwy mogą pochłonąć około 60 procent ciała w ciągu tygodnia. Naukowcy szacują, że w zamkniętej trumnie w temperaturze 50 stopni Fahrenheita ciało gnije w około cztery miesiące.
