Miód już od starożytnych czasów używany jest nie tylko jako pożywienie ale również kosmetyk i lekarstwo. Większość miodów zawiera niewielkie ilości witamin A, B1, B2, B6, B12 i C oraz kwasu foliowego i biotyny. Miód zawiera również pewne ilości mikroelementów – fosforu, magnezu, wapnia, chloru, potasu, żelaza.
W zależności od surowca z jakiego powstał miód, miody dzieli się na trzy podstawowe grupy:
- miody nektarowo – kwiatowe
- miody spadziowe
- miody nektarowe
1. Miody kwiatowe odznaczają się wyraźnym aromatem i w większości przypadków są jasnego koloru. Wśród najpopularniejszych rodzajów są:
Miód rzepakowy – w smaku bardzo słodki, a zapachem przypomina kwitnący rzepak. Używany przy problemach z wątrobą, drogami żółciowymi i chorobami wieńcowymi.
Miód gryczany – szczególnie nadaje się do wyrobu miodów pitnych. Miód ma silny zapach kwiatu gryki oraz ostry, lekko piekący smak. Ma działanie odtruwające. Dobrze wpływa na układ krążenia.
Miód akacjowy – w smaku mdły. Ma działanie uspokajające i wzmacniające. Pomaga w kuracjach nerek i chorób przewodu pokarmowego.
Miód lipowy – konsystencją i barwą przypomina olej rycynowy. Miód ma wyraźny zapach lipy. Jest ostry w smaku, z lekką goryczką. Działa antystresowo.
Miód manuka – jest to miód uzyskiwany z kwiatów rośliny manuka, rosnącej w Australii i Nowej Zelandii. Ostry w smaku, intensywny w zapachu. Miód manuka pomaga w leczeniu problemów z dziąsłami, ułatwia gojenie ran, obniża ciśnienie, poprawia krążenie.
Miód wielokwiatowy – łagodny, o woskowym zapachu. Działa dobrze na stany alergiczne dróg oddechowych, dodaje energii.
2. Miody spadziowe powstają ze spadzi – soku drzew przetworzonego przez owady. W miodach spadziowych znajdują się potas, wapń, fosfor, magnez i mangan. Dwa główne rodzaje miodów spadziowych to:
Miód spadziowy liściasty – ten rodzaj miodu pomaga w leczeniu problemów z nerkami, drogami moczowymi oraz żółciowymi.
Miód spadziowy iglasty – sprawdza się w leczeniu chorób dróg oddechowych oraz przewodu pokarmowego.
ZSS