1. Bizony to jedne z najciekawszych zwierząt zamieszkujących Amerykański kontynent. Ważą od 450 kilogramów do nawet tony, a ich długość wynosi od 130 do 200 centymetrów.
2. Bizony są bardzo szybkie – pomimo swoich ogromnych rozmiarów, potrafią biec z prędkością wynoszącą nawet 60 kilometrów na godzinę!
3. Są roślinożerne, żywią się głównie trawą.
4. Po urodzeniu kolor sierści zwierzęcia jest pomarańczowo-czerwony, lecz z wiekiem brązowieje. Zimą mają grubsze, ciemniejsze futro, które latem zrzucają by pokryć swe ciało delikatniejszą i jaśniejszą sierścią.
5. Samce dominują rozmiarem nad samicami.
6. Obie płcie mają krótkie, zakrzywione rogi o długości 60 centymetrów i długości 90 centymetrów.
7. Po pozycji w jakiej znajduje się ogon bizona można określić jego nastrój. Zwisający bezwładnie i kołyszący się ogon oznacza spokój, a stojący w górze-niepokój.
8. Bizony są obecnie uznane za „gatunek bliski zagrożenia”, lecz były naprawdę blisko wyginięcia.
9. Przed odkryciem Ameryki przez Europejczyków, ogromne ssaki zamieszkiwały obszary trawiaste od mroźnej Alaski po upalny Meksyk, żyjąc w wielkich stadach, a ich populację szacowano na 30 do 60 milionów osobników. W XIX wieku ilość tych zwierząt zaczęła gwałtownie spadać, a cały gatunek był bardzo bliski wyginięcia.
10. Bizony były najczęstszym obiektem polowań ze względu na łatwy dostęp do skóry i mięsa.
11. Rdzenni Amerykanie od zawsze polowali na bizony, lecz gdy zaczęli to robić także Europejczycy (używając karabinów zamiast łuków) coraz więcej zwierząt było zabijanych.
12. Podczas wojny między Indianami a mieszkańcami starego kontynentu, biali ludzie posuwali się nawet do takich bestialstw jak zabijanie bizonów tylko po to by odebrać rdzennym mieszkańcom Ameryki źródło pożywienia.
13. W ciągu okresu trwającego około 100 lat liczebność zwierząt zmalała do jedynie 541 osobników. Gdy jeden z nich padał martwy, ludzie ściągali z niego skórę, oraz odcinali mu język. Reszta zwierzęcia powoli się rozkładała, aż pozostawały się same kości.
14. Bizony mają w zwyczaju zbierać się w pobliżu martwego członka stada. To zjawisko prowadziło do mordowania ogromnej ilości zwierząt – myśliwy wracał w miejsce poprzedniego polowania i tym samym miał zagwarantowane zdobycie kolejnej skóry.
15. Rozwijające się rolnictwo również przyczyniło się do zmniejszenia populacji bizonów. Coraz większa ilość żyznych ziemi porośniętych trawami była przeznaczana na pastwiska dla zwierząt hodowlanych, przez co ogromne ssaki z każdym rokiem miały coraz mniej dostępu do pożywienia.
16. Polowanie na bizony zostało surowo zakazane, a ich populacja zaczęła stopniowo wzrastać. W dniu dzisiejszym wynosi około 500 tysięcy sztuk, co wydaje się satysfakcjonującą liczbą, lecz tak naprawdę dzikich bizonów nie jest dużo.
17. By jak najszybciej odtworzyć zagrożony wyginięciem gatunek, dzikie zwierzęta były krzyżowane z hodowlanym bydłem. Poskutkowało to tym, że większość bizonów znajduję się w nastawionych na produkcję mięsa ludzkich hodowlach.
18. Dziko żyjące zwierzęta stanowią jedynie 0,03% całej populacji. Znajdują się one głównie w parkach narodowych takich jak Yellowstone w stanie Wyoming (jest to jedyne miejsce, w którym bizony żyją nieprzerwanie od początku istnienia gatunku).
19. Dla dużej ilości plemion Indian bizony są uważane za święte zwierzę i traktowane jako obiekt kultu religijnego.
20. Ogromną rzadkością jest biały bizon. Zwierzę-albinos jest uważane przez plemię Siuksów za wcielenie kobiety-proroka zwanej White Buffalo Calf Woman, która wskazała Indianom „7 świętych rytuałów”, które miały wspomóc ich w ciężkich czasach.
21.Nie tylko „czerwonoskórzy” traktują bizona jako ważny symbol, lecz współcześni Amerykanie również. W 2016 roku, bizon dostał wybrany na narodowego ssaka Stanów Zjednoczonych. Występuje on we flagach stanów, na znaczkach pocztowych, a nawet na rzadkich banknotach czy monetach. Wiele amerykańskich drużyn sportowych wybrało bizona jako swoją maskotkę.
22. Najcięższy odkryty dziki żyjący bizon ważył 1100 kilogramów, natomiast ludziom udało się wyhodować osobnika ważącego aż 1700 kilogramów.
