Największe skandale finansowe stulecia

Ilość miliarderów w Ameryce jest imponująca. Nie ma innego kraju na naszej planecie, w którym łatwiej jest zostać bogatym. Jednak wielu zamożnym nie wystarcza ich bogactwo. Chcą więcej i więcej. A ogarniająca ich chciwość prowadzi wielu do nielegalnych posunięć.

1. McKessona i Robbinsa

Firma ta sprzedawała lekarstwa na nadkwasotę oraz syrop na kaszel. W 1925 roku została kupiona przez Philipa Musica, który nie był usatysfakcjonowany sukcesami firmy. Musica stworzył fałszywą firmę do przetwarzania nieistniejących zapasów lekarstw i umów sprzedaży, aby włożyć jeszcze więcej pieniędzy do własnej kieszeni. W 1938 roku księgowy firmy zaczął podejrzewać, że raporty kredytowe są fałszywe. Powiadomił Komisję Papierów Wartościowych i Giełd. SEC przeprowadziła dochodzenie, aresztując Musicaę. Po wyjściu z aresztu Philip Musica popełnił samobójstwo. Oszustwo McKesson & Robbins spowodowało, że American Institute of Certified Public Accountants wprowadził znaczące zmiany w sposobie przeprowadzania kontroli, w tym księgowania zapasów i potwierdzania zapłat.

2. General Electric i Westinghouse

Jedna z największym tajnych zmów cenowych – price fixing, miała miejsce pod koniec lat 50. XX wieku. Została ujawniona po prawie dziesięciu latach, kiedy General Electric, Westinghouse i 27 innych firm zostało skazanych za tajne ustalanie cen transformatorów i innych produktów. 30 osób zostało skazanych, jednak tylko siedem odbyło karę – reszta wyroków została zawieszona. GE zgodziło się zapłacić grzywnę w wysokości 7,47 mln USD (dziś 60,3 mln USD).

3. Bre-X

Mała firma górnicza, założona przez Davida Walsha znalazła się na pierwszych stronach gazet kiedy geolog Michael De Guzman pracujący dla Bre-X oznajmił, że pobrane próbki gleby z badanego przez niego miejsca w Indonezji wskazują na największe zasoby złota w historii – ponad 70 milionów uncji złota. Inwestorzy i duże spółki wydobywcze natychmiast rozpoczęły współpracę z Bre-X. Cena akcji z dnia na dzień wzrosła. Po dwóch latach od pierwszych raportów jeden z partnerów przeprowadził własne badanie. Złota nie znalazł. Dochodzenie wykazało, że próbki złota znalezione w glebie pochodziły z De Guzmana obrączki i innej biżuterii. Co się stało z Michaelem De Guzmanem? Podobno wypadł z helikoptera w 1997 roku. Do dzisiaj nie jest wiadomo czy ciało znalezione należało do Guzmana. Również nie wiadomo czy było to samobójstwo, morderstwo czy sprytna ucieczka. Tysiące inwestorów straciło wszystko, co zainwestowali. Nikt nie poszedł do więzienia, a inwestorzy nigdy nie odzyskali pieniędzy.

4. Bernie Madoff

Bernie Madoff rozpoczął swoją działalność finansową w 1960 roku. Po dziesięciu latach wkroczył na nielegalną drogę, która po 40 latach okazała się największą piramidą finansową. Madoff zamiast inwestować pieniądze otrzymane od 13 000 indywidualnych inwestorów wykorzystywał je na finansowanie swojego wystawnego stylu życia. Łącznie starty finansowe FBI oszacowało na 17,5 miliarda USD. Madoff został skazany na 150 lat więzienia.

5. Enron

Zanim Enron stał się synonimem chciwości korporacyjnej, Enron był jedną z wielu firm produkujących gaz ziemny. Firma została utworzona w 1985 roku i szybka stała się liderem branży. W 2000 roku Enron zajął 7 miejsce na liście Fortune 500. W 2001 roku firma realizowała około 2,5 mld USD w codziennych transakcjach na giełdzie. W październiku 2001 roku Enron zszokował inwestorów, gdy ogłosił straty wysokości 618 mln USD. Szybko okazało się, że spółka miała pootwieranych dużo kont bankowych typu offshore, zaciągała długi i niedokładnie rejestrował przychody. Na jaw wyszło, że firma księgowa Arthur Andersen zatrudniona przez Enron niszczyła dokumenty związanych z księgowością. Były dyrektor generalny Enron, Ken Lay, został uznany za winnego. Jeffrey Skilling, inny były dyrektor generalny, został uznany za winnego i skazany na ponad 24 lata więzienia. Inwestorzy stracili wszystko – w tym tysiące pracowników firmy straciło emerytury, które były zgromadzone w funduszu emerytalnym spółki. Od momentu upadku Enron zaczęło się mówić o tzw. kreatywnej księgowości.

6. Volkswagen

Aby uniknąć przepisów dotyczących emisji, Volkswagen stworzył program komputerowy, który potrafił określić, kiedy samochód jest testowany i odpowiednio zminimalizować emisję spalin. VW oszukiwał system od 2009 roku. Naukowcy z West Virginia University odkryli oszustwo w 2014 roku podczas przeprowadzonego przez nich testu. Badania wykazaly, że samochody emitowałyby prawie 40-krotność limitu emisji. Firma była zmuszona przyznać się do oszustwa. Okazało się, że około 11 milionów samochodów na całym świecie było wyposażonych w oprogramowanie do oszukiwania testów na emisję spalin. VW zgodził się zapłacić grzywnę cywilną i karną w wysokości 4,3 miliarda dolarów, a sześciu pracowników VW zostało obciążonych za swoje role w spisku.

7. Freddie Mac

W 2003 roku dochodzenie w sprawie naruszeń finansowych wykazało, że szefowie Freddie Mac zaniżali zarobki firmy na około 5 miliardów dolarów. W przypadku tej firmy zaniżanie zarobków było tak destrukcyjne jak kradzież pieniędzy. Otóż zaniżanie wykazywało lepszy stan rynku nieruchomości niż było on w rzeczywistości. Miało to na celu złagodzenie niestabilności rynku i pokazanie inwestorom, że biznes jest stabliny. Skandal ostatecznie doprowadził do tego, że firma zapłaciła grzywnę w wysokości 50 milionów dolarów.

8. Tyco

Tyco firma zajmującą się cyberbezpieczeństwem w zawrotnym tempie urosła z laboratorium badawczego założonego w 1960 roku w firmę o wartości ponad 120 miliardów dolarów. Cudu dokonał jeden człowiek – L. Dennis Kozlowski. Niestety bogactwo i sława uderzyły Kozlowskiemu do głowy. Był jednym z najlepiej opłacanych dyrektorów generalnych na świecie, ale nie powstrzymało go to także od splądrowania ponad pół miliarda dolarów z kont firmowych. Zostaw skazany w 2005 roku za przestępstwa związane między innymi z otrzymaniem 81 milionów dolarów w postaci nieautoryzowanych premii, zakupem obrazów za 14,725 milionów dolarów oraz wydatkiem rzędu 20 milionów dolarów na rzecz Franka Walsha, byłego dyrektora Tyco. Kozlowski przyznał się do winy. Swoje działania skwitowała mówiąc: „To była chciwość, czysta i prosta”

Czy Donald Tusk powinien wracać do polskiej polityki?

SKOMENTUJ

Dodaj komentarz
Wpisz swoje imię