Izraelski Urząd Starożytnych Zabytków ogłosił odkrycie przez izraelskich archeologów kolejnych kilkudziesięciu fragmentów zwojów znad Morza Martwego.
Zwoje zostały znalezione na klifach Pustyni Judzkiej. Zostały wydobyte z jaskini grozy w rezerwacie Nahal Hever, około 80 metrów poniżej szczytu klifu. Na zwojach znajduje się biblijny tekst, który został ukryty przez żydowskich uchodźców podczas buntu Bar Kochby – zbrojnego powstania żydowskiego, przeciwko Rzymowi za panowania cesarza Hadriana, między 132 a 136 rokiem, czyli prawie 1900 lat temu.
Archeolodzy odkryli około dwóch tuzinów nowych zwojów na których znajdują się greckie tłumaczenia ksiąg Nahuma i Zachariasza z Księgi Dwunastu Proroków Mniejszych.
Zwoje te są pierwszymi nowymi zwojami znalezionymi podczas wykopalisk archeologicznych na pustyni na południe od Jerozolimy od 60 lat.
Operacja odkryła dodatkowe znaleziska z różnych okresów:
- rzadkie monety sprzed około 2000 lat,
- szkielet dziecka, prawdopodobnie kobiety, sprzed 6000 lat, owinięty w materiał i zmumifikowany oraz
- prawdopodobnie najstarszy zachowany kosz na świecie, wykonany z plecionego materiału.
Izraelski Urząd Starożytnych Zabytków dodaje, że kosz z pokrywką ma ponad 10500 lat, na podstawie datowania radiowęglowego przeprowadzonego przez profesor Elisabetta Boaretto z Instytutu Nauki im. Weizmanna w Rehovot.
Rękopisy z Qumran to zbiór dokumentów spisanych po hebrajsku, aramejsku i grecku, znalezionych w latach 1947–1956 w 11 grotach niedaleko ruin Kumran na Zachodnim Brzegu. Manuskrypty pochodzą z II wieku p.n.e. do I wieku n.e. Dzięki badaniom paleograficznym zwojów wiadomo, że najstarsze z nich powstawały nawet od połowy III wieku p.n.e, na długo przed zasiedleniem Qumran. Teksty te należały najprawdopodobniej do esseńczyków, którzy zamieszkiwali Qumran pomiędzy 125 rokiem p.n.e. a 68 rokiem n.e. W 11 grotach znaleziono około 900 rękopisów w tym 233 manuskrypty biblijne.
