Przez 30 lat władze Berlina umieszczały dzieci w „rodzinach” zastępczych. Tymi rodzinami były domy zamieszkałe przez znanych pedofilów.
„Projekt Kentler” powstał na początku lat 70. XX wieku. Został zapoczątkowany przez profesora psychologii Helmuta Kentlera. Helmut Kentler zajmował czołową pozycję w berlińskim centrum badań edukacyjnych. Od 1979 do 1982 Kentler pełnił funkcję przewodniczącego Niemieckiego Stowarzyszenie Nauk Społecznych do Badań nad Seksem oraz był członkiem Niemieckiego Towarzystwa Badań nad Seksualnością.
Kentler w swoim eksperymencie celowo umieszczał dzieci odebrane rodzicom lub bezdomne z mężczyznami pedofilami twierdząc, że „ci mężczyźni są szczególnie kochającymi rodzicami zastępczymi”.
Władze w Berlinie tolerowały tę praktykę przez prawie 30 lat. Eksperyment został zatwierdzony i wspierany finansowo przez Senat Berliński. Berlińskie urzędy opieki nad dziećmi nawet zaaprobowały praktyki a przybrani ojcowie pedofile otrzymywali nawet regularne zasiłki opiekuńcze.
W raporcie przedłożonym Senatowi w 1988 roku Kentler określił to jako „całkowity sukces”. Był przekonany, że kontakty seksualne między dorosłymi a dziećmi są nieszkodliwe. Kentler nie widział problemu w związkach seksualnych między dorosłym a dzieckiem,. Twierdził, że „gdyby takie związki nie były dyskryminowane przez otoczenie, przynosiłyby one pozytywne skutki w rozwoju osobowości małoletnich.” Twierdził również, że jeśli dorosły był przy takim kontakcie seksualnym czuły i wyrozumiały, dziecko mogło nawet z takiego kontaktu czerpać przyjemność.
Eksperyment Kentlera opierał się na założeniu, że niektóre dzieci są zasadniczo drugiej kategorii, a ich przyszłość wygląda tak źle, że każdy rodzaj miłości dla nich jest darem.
Kiedy naukowcy z Uniwersytetu Hilderheim zainteresowali się tą sprawą odkryli „sieć między instytucjami edukacyjnymi, państwowym urzędem ds. młodzieży i Senatem Berlińskim, w której pedofilia była akceptowana, wspierana i chroniona”. Naukowcy odkryli, że kilku przybranych ojców było wybitnymi naukowcami, którzy byli członkami Instytutu Maxa Plancka, Wolnego Uniwersytetu w Berlinie i osławionej szkoły Odenwald w Hesji w Niemczech Zachodnich, która kilka lat temu była w centrum wielkiego skandalu dotyczącego pedofilią.
Kentler zmarł w 2008 roku zanim ofiary jego eksperymentu zaczęły publicznie mówić o swoich przejściach. Mimo pojawiającej się coraz większej liczbie oskarżeń, żadna osoba nigdy nie została postawiona w stan oskarżenia, a ofiary Kentlera nie otrzymały odszkodowań.
