Większość ludzi żyje swoim własnym życiem i dąży do własnego szczęścia. z reguły nie zawracamy sobie głowy cudzymi problemami, uważając, że ludzie odpowiedzialni są sami za siebie i sami powinni zadbać o swój dobrobyt i szczęście. Nie chodzi nawet o egoizm – często dostrzegamy problemy innych ludzi, okazujemy współczucie, lecz nie garniemy się do pomagania.
Okazywanie pomocy jest budujące – nie tylko dla społeczeństwa, ale dla nas samych. Przyczynia się do tego, że w naszym życiu pojawia się więcej „pozytywnych” ludzi, daje okazję do budowania dobrych relacji, sprawia że czujemy się lepiej a świat wydaje się piękniejszy.
Pomaganie innym niesie ze sobą świadomość, że pomogliśmy komuś w realizacji jego celów bądź byliśmy wsparciem w trudnej sytuacji, sprawia to, że czujemy się potrzebni i spełnieni. Trudno opisać to wyjątkowe uczucie, kiedy bezinteresownie pochylamy się nad problemami drugiego człowieka i na swój sposób, według swoich możliwości udzielamy mu wsparcia.
Często kiedy zaczynamy komuś pomagać, lub obserwujemy udzielaną przez kogoś pomoc mamy wrażenie, że udzielając pomocy dajemy się wykorzystywać. Tak naprawdę pomaganie a wykorzystywanie to dwie różne rzeczy, które zależą od nas samych. Pomagamy wtedy, kiedy czynimy to z własnej woli i z tym co robimy czujemy się dobrze. W pomaganiu innym nie można pozwolić siebie na pomiatanie nami, i byciem na każde zawołanie, nie można być również naiwnym – np. poświęcać wszystko aby pomagać.
Kluczem w pomaganiu jest asertywność i umiejętność wyczucia, kiedy ktoś próbuje nas wykorzystać. Jednym z założeń pomagania innym jest to, abyśmy sami czuli się z tym dobrze, nie możemy więc pomagając, w żaden sposób ograniczać siebie czy tez dopuścić aby niesienie pomocy niosło za sobą jakąkolwiek szkodę dla nas samych czy naszych rodzin. Każdy kto w jakieś formie pomaga innym od dłuższego czasu nabrał pewnych doświadczeń, popełnił błędy i z pewnością wyciągnął z nich wnioski. Na wstępie warto też zaznaczyć, że pomagając nie zawsze spotkamy się z wdzięcznością, nabierzemy co najmniej kilka niemiłych doświadczeń.
Dlaczego warto pomagać?
1. Pomaganie innym poprawia samopoczucie – zarówno osobie, która pomoc otrzymuje, oraz tej, która jej udziela.
2. Pomaganie daje poczucie tożsamości. Pomagając innym rozwijamy wyjątkowo pozytywny styl życia oprany na wartościach moralnych i normach etycznych.
3. Pomaganie daje poczucie przynależności. Dzięki niemu poznajemy nowych ludzi i nawiązujemy kontakty. Niekiedy zyskujemy przyjaciół, na których zawsze możemy liczyć.
4. Pomaganie uczy umiejętności radzenia sobie z problemami, trudnościami przeciwnościami losu. Zwiększa również pewność siebie, odwagę i gotowość do podejmowania nowych wyzwań.
5. Pomaganie podnosi poczucie naszej własnej wartości, sprawia m.in., że czujemy się potrzebni.
6. Pomaganie otwiera nas na innych ludzi, umożliwia obserwację otoczenia z różnych perspektyw. Pomagając nie żyjemy wyłącznie swoim własnym życiem, zaczynamy dostrzegać problemy innych ludzi, często wówczas bardziej doceniamy to co sami mamy i co udało nam się osiągnąć.
7. Pomaganie pozwala pracować nam nad samym sobą, czyni nas silniejszym zarówno fizycznie jak i emocjonalnie.
8. Pomaganie poprawia zdrowie, sprawia, że lepiej radzimy sobie ze stresem i z negatywnymi aspektami życia.
9. Pomaganie uczy optymizmu. Niesienie pomocy poprawia nasz nastrój i samopoczucie, sprawia, że sami stajemy się bardziej optymistycznie nastawieni do życia.
10. Kiedy sami pomagamy rozpoczynamy swego rodzaju reakcję łańcuchową – ktoś widząc naszą pomoc, może być również zainteresowany jej udzieleniem.
11. Pomaganie innym daje poczucie celu i misji w naszym życiu.
12. Pomoc, którą udzielamy drugiemu człowiekowi może do nas wróci w przyszłości, kiedy sami znajdziemy się w trudnej sytuacji.
Posłuchaj podcastów:
