Wydarzenia, które ukształtowały burzliwą historię imigracji w Stanach Zjednoczonych

899

Ameryka to miejsce schronienia, lepszego jutra, bogactwa i spełnienia marzeń. Od ponad 400 lat jest celem podróży milionów ludzi z całego świata. Jednak Ameryka nie zawsze traktowała swoich najnowszych mieszkańców z empatią i uśmiechem na twarzy.

Oto najważniejsze wydarzenia w USA, które ukształtowały imigrację tego kraju:

1. Ustawa o Naturalizacji 1790

Marzec 1790: Kongres uchwala pierwszą ustawę o tym, komu należy nadać obywatelstwo USA. Ustawa o naturalizacji z 1790 roku pozwala każdej wolnej białej osobie o „dobrym charakterze”, która mieszka w Stanach Zjednoczonych od dwóch lat lub dłużej, ubiegać się o obywatelstwo. Bez obywatelstwa mieszkańcy nie będący białymi pozbawieni są podstawowych praw konstytucyjnych, w tym prawa do głosowania, posiadania majątku lub składania zeznań w sądzie.

Sierpień 1790: Pierwszy spis powszechny w USA. Anglicy są największą grupą etniczną spośród 3,9 miliona zliczonych osób, chociaż prawie jeden na pięciu Amerykanów ma afrykańskie pochodzenie.

1803: Zakaz „importu wszelkich Murzynów, Mulatów lub innych kolorowych osób”. Rewolucja haitańska skłoniła Kongres USA do wprowadzenia zakazu imigracji wolnych Czarnych Osób. Było to odpowiedzią na obawy właścicieli niewolników, że ​​kampanie przeciwko niewolnictwu rozprzestrzenią się na Stany Zjednoczone.

1815: Po wojnie w 1812 roku powraca pokój między Stanami Zjednoczonymi a Wielką Brytanią. Powoduje to ogromny napływ imigrantów z Europy Zachodniej. Zmienia to całą demografię Stanów Zjednoczonych. Ta pierwsza duża fala imigracji trwa do wojny domowej 1861-1865.

2. Ustawa o Manifeście Imigrantów 1819

1819: Wielu przybyszów przybywa chorych lub umiera po długiej podróży przez Atlantyk. Imigranci opanowują główne miasta portowe, w tym Nowy Jork, Boston, Filadelfię i Charleston. W odpowiedzi na sytuację, Stany Zjednoczone uchwalają Ustawę o Sterowaniu z 1819 roku zwaną również Ustawą o Manifeście Imigrantów. Ustawa ta wymagała, aby imigranci byli transportowani w lepszych warunkach na statkach przybywających do kraju. Ustawa wzywała również kapitanów statków do przekazywania informacji demograficznych o pasażerach, tworząc pierwsze federalne rejestry dotyczące składu etnicznego imigrantów w Stanach Zjednoczonych.

1820-1860: Między 1820 a 1860 rokiem Irlandczycy – wielu z nich katolicy – stanowią około jednej trzeciej wszystkich imigrantów w Stanach Zjednoczonych. Około 5 milionów niemieckich imigrantów również przybywa do Stanów Zjednoczonych, wielu z nich udaje się na Środkowy Zachód, kupując farmy lub osiedlając się w miastach, takich jak Milwaukee, St. Louis i Cincinnati.

 

3. Traktat z Guadalupe Hidalgo 1848

1848: Treaty of Guadalupe Hidalgo nie tylko sformalizował aneksję przez Stany Zjednoczone znacznej części północnego Meksyku, ale również nadał obywatelstwo Meksykanom, którzy zdecydowali się pozostać na tym terytorium.

1849: Powstaje pierwsza anty-imigracyjna partia polityczna – Know Nothing Party. Jej członkowie głównie sprzeciwiali się imigracji katolików i Irlandczyków. Po paru latach zmienili nazwę na American Party wzywając do ograniczenia imigracji, wykluczenia cudzoziemców z głosowania lub sprawowania funkcji publicznych w Stanach Zjednoczonych, a także do wymogu 21-letniego pobytu w celu uzyskania obywatelstwa.

4. Akt Page 1875

1875: Po wojnie secesyjnej niektóre stany przyjęły własne prawa imigracyjne. W 1875 roku Sąd Najwyższy ogłosił, że za tworzenie i egzekwowanie przepisów imigracyjnych odpowiada rząd federalny. Page Act z 1875 roku był pierwszym restrykcyjnym federalnym prawem imigracyjnym w Stanach Zjednoczonych, które zabraniało wjazdu chińskim kobietom, wyznaczając koniec otwartych granic.

5. Ustawa o wykluczeniu Chińczyków 1882

1880: W Ameryce rozpoczyna się okres industrializacji i urbanizacji. Wraz z nim przychodzi drugi boom imigracyjny. Między 1880 a 1920 rokiem przybywa ponad 20 milionów imigrantów. Większość z nich pochodzi z Europy Południowej, Wschodniej i Środkowej, w tym 4 miliony Włochów i 2 miliony Żydów. Wielu z nich osiedla się w głównych miastach USA i pracuje w fabrykach.

1882: Począwszy od lat 50. XIX wieku, do Ameryki przyjeżdżał stały napływ chińskich pracowników. Pracowali w kopalniach złota i fabrykach odzieży, budowali linie kolejowe i zajmowali się rolnictwem. Nastroje antychińskie urosły, gdy chińscy robotnicy zaczęli odnosić sukcesy w Ameryce. Chociaż chińscy imigranci stanowili tylko 0,002 procent populacji Stanów Zjednoczonych, biali pracownicy obarczali ich winą za niskie płace wśród białej ludności. W 1882 roku Stany Zjednoczone przyjęły ustawę – Chinese Exclusion Act. Zabraniała ona chińskim imigrantom wjazdu do Stanów Zjednoczonych. Ustawa ta była pierwszą w historii Ameryki, która nakładała szerokie ograniczenia na określoną grupę imigrantów. Do dnia dzisiejszego jest jedynym prawem, które zostało wdrożone, aby uniemożliwić wszystkim członkom określonej grupy etnicznej lub narodowej imigrację do Stanów Zjednoczonych.

6. Ustawa o imigracji 1891

1891: Ustawa o imigracji z 1891 roku uściślała prawo mówiące kto może wjechać do Stanów Zjednoczonych. Ustawa wykluczała imigracji poligamistów, osób skazanych za pewne przestępstwa oraz chorych lub… martwych. Ustawa stworzyła również federalne biuro imigracyjne, które koordynowało egzekwowanie prawa imigracyjnego oraz korpus inspektorów imigracyjnych stacjonujących w głównych portach wjazdu.

8. Otwarcie pierwszej stacji imigracyjnej

Styczeń 1892: Ellis Island, pierwsza stacja imigracyjna Stanów Zjednoczonych, zostaje otwarta w porcie w Nowym Jorku. Pierwszą rozpatrywaną imigrantką jest Annie Moore, nastolatka z hrabstwa Cork w Irlandii. Ponad 12 milionów imigrantów dostaje się do Stanów Zjednoczonych przez Ellis Island w latach 1892-1954.

1907: szczyt imigracji w USA – 1,3 miliona ludzi wjeżdża do kraju tylko przez Ellis Island.

1910: Szacuje się, że trzy czwarte populacji Nowego Jorku to nowi imigranci.

9. Ustawa o imigracji 1917

1917: Ustawa o imigracji z 1917 roku ustanawia wymóg umiejętności czytania i pisania dla imigrantów przybywających do kraju i wstrzymuje imigrację z większości krajów azjatyckich.

10. Ustawa o imigracji 1924

Maj 1924: Ustawa o imigracji z 1924 roku ogranicza liczbę imigrantów wpuszczanych co roku do Stanów Zjednoczonych poprzez kontyngent narodowościowy. W ramach nowego systemu Stany Zjednoczone wydają wizy imigracyjne 2 procentom ogólnej liczby osób każdej narodowości w Stanach Zjednoczonych w spisie z 1890 roku. Prawo sprzyja imigracji z krajów Europy Północnej i Zachodniej. Trzy kraje – Wielka Brytania, Irlandia i Niemcy stanowią 70 procent wszystkich dostępnych wiz. Imigracja z Europy Południowej, Środkowej i Wschodniej zostaje ograniczona. Ustawa całkowicie wyklucza imigrantów z Azji, poza Filipinami, wówczas kolonią amerykańską.

1925: Daje początek nielegalnej imigracji na dużą skalę. W następstwie ograniczeń liczbowych ustanowionych przez prawo z 1924 roku wzrasta nielegalna imigracja do Stanów Zjednoczonych.
Zostaje utworzona instytucja – US Border Patrol w celu rozprawienia się z nielegalnymi imigrantami przekraczającymi granice Meksyku i Kanady do Stanów Zjednoczonych. Wielu z tych pierwszych osób przekraczających granice było chińskimi i innymi imigrantami z Azji, którym zabroniono legalnego wjazdu.

11. Rozporządzenie wykonawcze 9066

1942: Rozporządzenie wykonawcze 9066 (1942-1945) – dekret wojenny podpisany przez Prezydenta Franklin Delano Roosevelt zezwalający na łapanie i więzienie Amerykanów pochodzenia japońskiego mieszkających w promieniu 100 mil od zachodniego wybrzeża.

12. Ustawa o przesiedleniach 1948

1948: Displaced Persons Act of 1948. Stany Zjednoczone uchwalają pierwsze w kraju prawo dotyczące uchodźców i przesiedleń, aby poradzić sobie z napływem Europejczyków poszukujących stałego pobytu w Stanach Zjednoczonych po drugiej wojnie światowej.

13. Ustawa o imigracji i obywatelstwie 1952

1952: Potocznie nazywana Ustawą McCarrana-Waltera formalnie kończy wykluczenie imigrantów z Azji do wjazdu do Stanów Zjednoczonych.

14. Ustawa Harta–Cellera

1965: Rząd dokonuje przeglądu amerykańskiego systemu imigracyjnego i podpisuję nową ustawę – Ustawa o Imigracji i Obywatelstwie z 1965 roku. Ustawa kończy limity pochodzenia narodowego wprowadzone w latach dwudziestych XX wieku, które faworyzowały niektóre grupy rasowe i etniczne nad innymi. System został zastąpiony systemem preferencji obejmującym siedem kategorii, kładących nacisk na łączenie rodzin i wykwalifikowanych imigrantów. Po podpisaniu nowej ustawy prezydent Lyndon B. Johnson nazwał stary system imigracyjny „nie-amerykańskim” i powiedział, że nowa ustawa naprawi „okrutne i trwałe zło w postępowaniu narodu amerykańskiego”.
W ciągu następnych pięciu lat imigracja z rozdartych wojną regionów Azji, w tym Wietnamu i Kambodży, wzrosła ponad czterokrotnie. Łączenie rodzin stało się siłą napędową imigracji w USA.

15. Akt Simpson – Mazzoli

1986: Amnestia dla nielegalnych imigrantów. Prezydent Ronald Reagan podpisuje ustawę Simpsona-Mazzoliego, która dała amnestię dla ponad 3 milionów imigrantów mieszkających nielegalnie w Stanach Zjednoczonych.

16. Program DACA

2012: Prezydent Barack Obama podpisuje Deferred Action for Childhood Arrivals (DACA), który tymczasowo chroni i umożliwia osobom przywiezionym do Stanach Zjednoczonych nielegalnie jako dzieci na otrzymanie odnawialnego dwuletniego okresu odroczenia deportacji i uzyskanie prawa do zezwolenie na pracę w USA.

17. Ustawa o Amerykańskim Obywatelstwie 2021

2021: Jednym z pierwszym aktów administracji Bidena jest Ustawa – U.S. Citizenship Act of 2021. W ramach planu reformy systemu imigracyjnego Stanów Zjednoczonych jej celem jest „unowocześnienie systemu imigracyjnego, nadanie priorytetu wiązania rodzin, rozwój gospodarki i zapewnienie, że Stany Zjednoczone pozostaną schronieniem dla tych, którzy uciekają przed prześladowaniami”.

Jak działają karty kredytowe w USA – krótki przewodnik dla początkujących