Własnej produkcji nalewki, piwa oraz wysokoprocentowy alkohol cieszą się niesłabnącym zainteresowaniem na domowych imprezach i spotkaniach rodzinnych.
Wszystko wskazuje na to, że moda na domowej produkcji wino doczekała się swego rodzaju powrotu na salony. Coraz częściej poszukujemy starych sprawdzonych przepisów na domowe trunki, często otrzymujemy je od znajomych lub rodziny i eksperymentujemy sami. Wbrew panującym przekonaniom, wytworzenie własnego wina nie jest procesem ani trudnym, ani skomplikowanym.
Czytaj również: 10 sposobów, aby twój jutrzejszy dzień był lepszy
Poniżej znajdziecie szczegółowe instrukcje – jak wykonać odmowe wino?
1. Niezbędny sprzęt
Na sam początek należy zainwestować w odpowiednie wyposażenie, które ułatwi cały proces produkcji. Warto pamiętać, że wybór droższego, lepszej jakości sprzętu nie tylko wpłynie na komfort pracy ale co ważniejsze – taki sprzęt posłuży wiele lat.
Pierwszym wymogiem technicznym jest zaopatrzenie się w odpowiedniej wielkości gąsiora z koszykiem. Jest to specjalne szklane naczynie przeznaczone do produkcji (fermentacji) trunków; koszyk w którym gąsior (balon) się znajduje utrzymuje go w pionie i ułatwia mieszanie. Wielkość naczynia należy dobrać do posiadanej ilości owoców – powszechnie występują o pojemności 5, 10, 15, 20, 25 litrów.
Drugim ważnym elementem jest korek z dziurką na rurkę fermentacyjną. Średnicę korka należy dobrać do szyj balonu w taki sposób aby ściśle przylegał do ścianek i nie wpadał do środka naczynia.
Zobacz: 10 produktów, które pozwolą ci wrócić do dobrej formy
Trzecim akcesorium jest rurka fermentacyjna, której wyróżniamy dwa podstawowe rodzaje: plastikowa oraz szklana. Jeżeli wybierzemy szklaną będzie ona trwalsza i wielorazowa ale mniej bezpieczna (ze względu na ryzyko uszkodzenia podczas montażu i demontażu). Rurka plastikowa jest bezpieczniejsza, ale ze względu na zabrudzenia i powstałe przebarwienia – jednorazowa.
Czwarty gadżet – wężyk do obciągu wina przyda się już po procesie fermentacji, jest przeważnie sprzedawany w zestawie z pompką, płytką oporową (pozwala na określenie u utrzymanie poziomu, z którego chcemy ściągać wino), zaciskiem (daje możliwość zatrzymania przepływu wina w dowolnej chwili) i szklaną rurką, dzięki której trunek zaciągany jest znad poziomu osadu.
Przydatny lecz niekonieczny jest winomierz wykonany ze szkła, pozwalający na wyliczenie realnego stężenia alkoholu obecnego w wyprodukowanym przez nas winie.
Zobacz: 10 powodów, dla których warto pić czerwone wino
Po odciągnięciu wina przydadzą się szklane, specjalne butelki z korkami do jego przechowywania. Tutaj istnieje dowolność zarówno jeżeli chodzi o kształt jak i dodatki (np. wiklinowe oplecenie). Butelki wykonane z przezroczystego szkła pozwolą podziwiać kolor uzyskanego trunku, zielone szkło stanowić będą naturalną ochronę przez negatywnym wpływem promieni słonecznych.
Do zamknięcia butelki warto stosować korki naturalne – nie będą one uwalniać żadnych toksycznych substancji i przejdą naturalnym aromatem wina. Rozmiar korka należy dobrać do średnicy szyjki posiadanych butelek. Do klasycznych najlepiej pasują korki o średnicy 24mm,; do innych butelek o niewymiarowej średnicy wewnętrznej szyjki najlepiej wybrać korki stożkowe o średnicy dolnej 16mm i górnej 21mm. Abu ułatwić sobie proces korkowania (zamykania) butelek z winem warto wyposażyć się w ręczną korkownicę do butelek.
Składniki:
Do domowej produkcji wina potrzebne są owoce, cukier, woda oraz drożdże winiarskie, które różnią się od używanych powszechnie w kuchni drożdży cukierniczych. Są specjalnie przeznaczone do wyrobu win domowych, wspomagają proces pełnej i szybkiej fermentacji. Powstają z tego samego szczepu drożdży co cukiernicze (Saccharomyces cerevisiae) jednakże podstawą różnicą jest ich sproszkowana lub płynna konsystencja. Kupując drożdże winiarskie koniecznie trzeba zwrócić uwagę na to, czy przeznaczone są do wina wytrawnego czy słodkiego.
Przed zastosowaniem drożdży należy je rozmnożyć – tę czynność wykonujemy poprzez rozpuszczenie drożdży w letniej przegotowanej wodzie, do której dodajemy cukier oraz pożywkę dla drożdży. Naszą „drożdżową kolonię” odstawiamy na kilka dni w ciepłe miejsce.
Chociaż jak sama nazwa wskazuje: wino – pochodzi od winogrona, nie jest konieczne, aby wytworzyć trunek właśnie z tych owoców.
Znakomicie sprawdzą się również:
- śliwki,
- porzeczki,
- jabłka,
- maliny,
- jeżyny.
Smaczne wino otrzymać można także z:
- głogu,
- dzikiej róży,
- mniszka lekarskiego,
- czarnego bzu.
Zobacz: 5 najpopularniejszych drinków z wódką – przepisy
Selekcja i przygotowanie owoców
Zacznijmy od wyboru owoców – powinny być one dojrzałe – nie mogą być one jednak przejrzałe i nadpsute. Podczas wstępnej selekcji należy pozbyć się owoców zajętych pleśnią oraz takich ,które posiadają różnego rodzaju skazy i nadgniłe plamy. Po przeglądzie owoców, wszystkie należy dokładnie umyć, przekroić i w miarę możliwości wydrążyć pestki.
Przygotowanie moszczu
Moszcz jest owocową pulpą – rozgniecionymi owocami, które stanowią podstawę wina. Przygotowane owoce wsypujemy do miski i dokładnie rozgnieść – we wszystkich owocach można musi pęknąć skórka. Do rozgniatania owoców można użyć ugniatacza do ziemniaków, twardsze owoce (np.. gruszki i jabłka) można przecisnąć przez maszynkę do mielenia mięsa. Rozgniecione owoce wraz z sokiem przelewamy do balonu, można skorzystać ze specjalnego lejka do gąsiora.
Zobacz również: Mięta – czarodziejskie zioło. Przepis na nalewkę miętową
Fermentacja
Pierwszym etapem fermentacji, jest fermentacja burzliwa. Do przygotowanego moszczu znajdującego się w gąsiorze dodajemy cukier i przegotowaną wodę w proporcjach zgodnych z wybranym przepisem. Dodajemy przygotowane wcześniej drożdże, całość ostrożnie mieszamy. Zatykamy balon korkiem i mocujemy w nim rurkę fermentacyjną. Gąsiora ustawiamy w ciemnym i ciepłym miejscu na 10-14 dni. Fermentacje burzliwą należy przerwać najpóźniej po 14 dniach.
Kolejny etap to fermentacja cicha. Wino powstałe we wcześniejszym procesie, które znajduje się nad osadem należy zlać do czystego gąsiora. W zależności od pożądanego efektu końcowego dotyczącego poziomu słodkości dodajemy kolejną partię cukru i ponownie zamykamy – tak jak w poprzednim etapie. Odstawiamy na czas od jednego do kilku miesięcy. Podczas fermentacji cichej cięższe od trunku osady opadają na dno a wino staje się bardziej klarowne. W tym czasie niezwykle istotne jest, aby nie poruszać gąsiorem – może to spowodować zmatowienie wina.
Kiedy zauważymy, że w rurce fermentacyjnej nie pojawiają się już bąbelki gazów – wino powinno osiągnąć już wystarczający poziom klarowności. Można wówczas przystąpić do procesu ściągania trunku znajdującego się nad osadem. Należy zachować jednak szczególną ostrożność aby nie spowodować ponownego wymieszania płynu z osadem.
Butelkowanie i leżakowanie.
Jest to ostatni etap produkcji. Wspomniany wyżej, klarowny trunek przelewamy do czystych butelek, korkujemy i umieszczamy na półce w pozycji leżącej. Najlepszym miejscem będzie chłodna piwnica, która da czas na tzw. dojrzewanie. Wina mocniejsze, o zawartości alkoholu 16% i więcej potrzebują przynajmniej 2-letniego okresu leżakowania, wina słabsze (10-12%) ok. pół roku. W trakcie leżakowania, co jakiś czas, należy obrócić butelkę o 180 stopni.
