Amerykańscy i europejscy naukowcy wykryli składnik, który sprawił, że starożytne rzymskie budowle przetrwały tysiąclecia.
Majestatyczne budowle starożytnego Rzymu przetrwały tysiąclecia – to dowód na pomysłowość rzymskich inżynierów, którzy udoskonalili użycie betonu, tłumaczą naukowcy, na których powołuje się stacja CNN. Eksperci – wśród nich Amerykanie, Włosi i Szwajcarzy – stwierdzili, że beton rzymski okazał się w wielu przypadkach bardziej trwały niż jego nowoczesny odpowiednik, który kruszy się po kilkudziesięciu latach.
Przeanalizowali liczące dwa tysiące lat próbki betonu pobrane z muru miejskiego w jednej z gmin. Priverno, w środkowych Włoszech. Odkryli, że białe drobinki w betonie – wapno – dają materiałowi zdolność do zespalania, pojawiających się z upływem czasu, pęknięć, Wcześniej ich obecność w materiale budowlanym uważano za efekt niestarannego mieszania lub złej jakości surowców.
Okazuje się, że Rzymianie do wapna gaszonego dodawali wapno palone, co stanowiło kluczowy czynnik trwałości betonu. Naukowcy wykonali dwie próbki betonu – jedną przy użyciu rzymskiej receptury, a drugą przy użyciu współczesnych standardów, i spękali je.
Po dwóch tygodniach woda nie była w stanie przeniknąć przez beton wykonany według starożytnych standardów, natomiast przeciekała przez fragment współczesnego betonu. W konsekwencji okazało się, że kawałki wapna mogą rozpuszczać się w spękaniach i krystalizować pod wpływem działania wody, „wypełniając” deformacje.
Rzymianie byli w stanie stworzyć i przekształcić miasta w coś, co jest niezwykłe i piękne do życia. I ta rewolucja w zasadzie całkowicie zmieniła na zawsze sposób życia ludzi” – zauważył Admir Masic, profesor nadzwyczajny inżynierii cywilnej i środowiskowej z Massachusetts Institute of Technology.
IAR
Przepowiednie Nostradamusa na rok 2023. Niektóre przerażają, inne dają nadzieję
