Stany Zjednoczone korzystają z systemu jednostek imperialnych w celu pomiaru długości, masy, objętości i innych wielkości fizycznych.
System imperialny miar, znany również jako brytyjski system miar, ma bogatą historię i jest uważany za jedną z najstarszych form standaryzacji jednostek miar. Jego korzenie sięgają starożytnych czasów, a później został rozwinięty i przyjęty przez Wielką Brytanię. Po kolonizacji i rozwoju brytyjskich kolonii, w tym Stanów Zjednoczonych, imperialny system miar rozprzestrzenił się na wiele części świata.
-
Zobacz także: Lista kontrolna preppersa
Historia imperialnego systemu miar ma swoje korzenie w starożytnym Rzymie, gdzie zaczęto stosować system oparty na stopie jako podstawowej jednostce długości. Jednak dopiero w średniowieczu w Anglii rozwinął się bardziej kompletny system miar, w którym jednostki długości, masy i objętości zostały spójnie zdefiniowane i zharmonizowane.
W 1824 roku wprowadzono w Wielkiej Brytanii ustawę o miarach i wagach (Weights and Measures Act), która zdefiniowała wiele jednostek miar używanych w systemie imperialnym. Jednostki te były oparte na różnych etalonach fizycznych, takich jak wzorzec metra, wzorzec funta czy wzorzec galona.
-
Zobacz także: Najlepsze miejsca na wędkowanie w Ameryce Północnej
System imperialny miar był powszechnie stosowany przez brytyjskie kolonie, w tym przez kolonie amerykańskie. Po uzyskaniu niepodległości przez Stany Zjednoczone, wiele z tych jednostek miar zostało zachowanych i kontynuowanych w nowo utworzonym narodzie.
Jednak w miarę rozwoju nauki i technologii, system metryczny stał się coraz bardziej popularny na świecie ze względu na swoją prostotę i spójność. Wielu krajów, w tym większość państw europejskich, postanowiło przekształcić swoje systemy miar na system metryczny. W 1875 roku została ustanowiona Międzynarodowa Organizacja Metrologiczna (BIPM), która zajmuje się utrzymaniem i rozwojem systemu metrycznego.
Choć w Stanach Zjednoczonych prowadzono dyskusje na temat przejścia na system metryczny, żadne znaczące kroki w tej kwestii nie zostały podjęte. Obecnie w USA imperialny system miar jest wciąż powszechnie stosowany w wielu dziedzinach, takich jak przemysł, handel, budownictwo i codzienne życie.
W ostatnich latach zwiększyło się jednak zainteresowanie i świadomość systemu metrycznego wśród Amerykanów, zwłaszcza w kontekście globalnej standaryzacji i wymiany handlowej. Wprowadzanie metrycznych jednostek miar w niektórych dziedzinach, takich jak nauka i medycyna, również przyczynia się do stopniowego przyjęcia systemu metrycznego.
Poniżej przedstawiamy przegląd najważniejszych jednostek miar i wag używanych w USA.
Jakie są jednostki długości w USA?
-
- Cal (inch): Jest to jednostka długości równa 1/12 stopy lub 2.54 centymetra.
- Stopy (feet): Jeden stop składa się z 12 cali, co równa się około 30.48 centymetra.
- Jard (yard): Jeden jard to 3 stopy, czyli około 91.44 centymetra.
- Mili (mile): Mili są stosowane do mierzenia długości dróg i odległości między miejscowościami. Jedna mila równa się około 1.61 kilometra.
Jakie są jednostki masy / wagi w USA?
-
- Uncja (ounce): Uncja jest jednostką masy równą 1/16 funta, czyli około 28.35 gramów.
- Funt (pound): Funt jest szeroko używany w Stanach Zjednoczonych do określania masy przedmiotów. Jeden funt równa się około 453.59 gramów.
- Tona (ton): Stosowana w przypadku dużych mas, tona równa się 2000 funtów lub około 907.18 kilogramów.
Jakie jednostki cieczy w USA?
-
- Uncja płynu (fluid ounce): Uncja płynu jest jednostką objętości używaną głównie w kontekście płynów, takich jak napoje. Jedna uncja płynu to około 29.57 mililitrów.
- Kwarta (quart): Kwarta to 1/4 galona i równa się około 0.95 litra.
- Galon (gallon): Galon jest szeroko stosowany w przypadku mierzenia objętości cieczy. Jeden galon to około 3.79 litra.
W jakiej skali jest mierzona temperatura w USA?
W Stanach Zjednoczonych, podobnie jak w kilku innych krajach, temperatura jest zazwyczaj mierzona i podawana w skali Fahrenheita (°F). Skala ta została opracowana przez niemieckiego fizyka Daniela Gabriela Fahrenheita w XVIII wieku i jest szeroko stosowana w Stanach Zjednoczonych do pomiaru temperatury zarówno na zewnątrz, jak i wewnątrz budynków. Oto kilka podstawowych punktów odniesienia w skali Fahrenheita:
- Temperatura topnienia lodu: 32°F. W skali Fahrenheita temperatura 32 stopnie to punkt, w którym czysta woda lodowata przechodzi w stan ciekły.
- Temperatura wrzenia wody: 212°F. W skali Fahrenheita temperatura 212 stopni odpowiada punktowi wrzenia czystej wody pod normalnym ciśnieniem atmosferycznym.
- Temperatura ciała człowieka: około 98,6°F. W skali Fahrenheita średnia temperatura ciała człowieka wynosi około 98,6 stopnia.
-
Zobacz też: Co robić jak zabraknie prądu?
W skali Fahrenheita mniejsze wartości oznaczają niższe temperatury, a większe wartości oznaczają wyższe temperatury. Przykładowo, gdy temperatura wynosi 70°F, jest to dość przyjemna temperatura w okolicach pokojowych. Natomiast w przypadku temperatury 90°F, jest to już dość ciepło i może być odczuwane jako gorąco.
Warto jednak pamiętać, że większość krajów na świecie, w tym większość europejskich, używa skali Celsiusza (°C) do pomiaru temperatury. Aby przeliczyć temperatury między skalą Fahrenheita a Celsiusza, można skorzystać z odpowiednich wzorów lub korzystać z dostępnych narzędzi online i aplikacji.
Choć skala Fahrenheita jest nadal szeroko stosowana w Stanach Zjednoczonych, zwłaszcza w codziennym życiu i raportach pogodowych, warto mieć świadomość obu skal temperatury, szczególnie w przypadku komunikacji międzynarodowej i podróży do innych krajów, gdzie stosuje się skalę Celsiusza.
Jak przeliczyć stopnie Fahrenheita na stopnie Celsjusza?
Stopnie Fahrenheita na stopnie Celsjusza przeliczyć można ze wzoru: (⁰F – 32) x 5/9 = ⁰C, stopnie Celsjusza na Fahrenheita zaś według formuły: (⁰C x 9/5) + 32 = ⁰F.
Przeliczników nie musimy pamiętać, ani gimnastykować umysłu szybkimi obliczeniami. W internecie znajdziemy wiele aplikacji, które zrobią to za nas.
Posłuchaj podcastów:
