Każdy z nas jest podatny na autosabotaż. Jednym udaje się nad nim zapanować kiedy pojawia się pierwsza myśl autosabotażująca ich działania. U innych samo-sabotaż kieruje ich życiem.
Autosabotaż to podważanie własnych celów i wartości. Są to działania (lub ich brak), myśli i zachowania, które blokują nasz sukces, rozwój i osiąganie wymierzonych sobie celów.
Eksperci twierdzą, że samo-sabotaż często wynika z niskiej lub negatywnej samooceny siebie, dysonansem poznawczym i dyskomfortem psychicznym, brakiem spójności między myślami a działaniami, trudnego dzieciństwa i dorastania
Autosabotaż może prowadzić do chronicznych zmagań z jedzeniem, nadużywaniem alkoholu i narkotyków, hazardem i samookaleczeniami. Destrukcyjne zachowania towarzyszące autosabotażowi pozbawiają motywacji i wzbudzają jeszcze większy niepokój.
Psychologowie podają pięć głównych wzorców zachowań samo-sabotażu:
1. Kunktatorstwo
Czyli odkładanie czy zwlekanie z działaniem, zachowaniem, obowiązkami. Zwlekanie z wykonaniem zadań, mówiąc sobie „zajmę się tym jutro”, pozwala nam tylko na chwilę uniknąć negatywnych emocji. W rzeczywistości uniemożliwia to osiągnięcie wyznaczonych celów prowadząc do większego niepokoju i możliwości porażki. Jeśli dojdzie do uczucia porażki napędzi ona jeszcze bardziej nasze autosabotażujące myśli.
2. Negatywna rozmowa
„Nie mogę tego zrobić, nie mam wystarczającej wiedzy, nie zasługuje na to”. Negatywne wewnętrzne rozmowy napędzają samo-sabotaż. Myśli te hamują nasz rozwój i uniemożliwiają osiąganie celów. Myśli te odbierają nam wiarę w siebie, w swoje umiejętności i możliwości.
3. Chroniczny niepokój
Chroniczna obawa, niepokój, zamartwianie się należą do zaburzeń lękowych. Kiedy zamartwianie się jest nieproporcjonalne do okoliczności, przejmuje ono kontrolę nad naszymi myślami, działaniami i życiem hamując nasz progres. Chroniczny niepokój powoduje wyolbrzymioną obawę, która może prowadzić do zaburzeń psychicznych, a nawet depresji.
4. Perfekcjonizm
Dążenie do perfekcjonizmu to jak dążenie do porażki. Perfekcjonizm utrudnia rozpoczęcie projekt jak i jego zakończenie. Nic nigdy nie jest wystarczająco dobre lub doskonałe.
5. Brak planowania
Czym mniej planujesz tym łatwiej jest samo-sabotażującym myślą zagnieździć się w twoim umyśle. Planuj przez cały rok swoje cele – życiowe krótko- i długoterminowe, zdrowotne – cielesne i umysłowe, towarzyskie i poznawczo-rozwojowe. Planuj, rozwijaj, zmieniaj i ulepszaj swój plan co kwartał na podstawie tego co się nauczyłeś w poprzednim kwartale.
Psychologowie dodają, że samo-sabotaż można w sobie ujarzmić samorozwojem i kilkom metodami samodoskonalenia się.
Główne wskazówki pomocne w powstrzymaniu autosabotażu to:
1. Bycie bardziej samo-świadomym.
2. Analiza zachowań dnia.
3. Rozważanie konsekwencji związanych z podjęciem działanie lub jego brakiem.
4. Analiza negatywnych myśli, zachowań i uczuć.
5. Nie odkładanie planów, obowiązków, działań na później.
6. Używanie wewnętrznego dialogu ALE – „nie jestem w formie, ale mogę…”, „nie mam wiedzy, ale mogę…”.
7. Ćwiczenie uważności.
8. Wprowadzenie oddychania pudełkowego.
9. Nie bój się prosić o pomoc i komunikować się z innymi.
Posłuchaj podcastów:
