Międzynarodowy Dzień Niepełnosprawnych został ustanowiony przez Zgromadzenie Ogólne ONZ w 1992 roku na zakończenie Dekady Osób Niepełnosprawnych (1983–1992).
Celem obchodów jest przybliżenie społeczeństwu problemów z jakimi na co dzień borykają się osoby niepełnosprawne. Osoby, u których występują ograniczenia w prawidłowym funkcjonowaniu spowodowane obniżeniem sprawności fizycznej lub psychicznej, albo nieprawidłowości w budowie i funkcjonowaniu organizmu.
Obchody Dnia są również okazją do zwiększenia świadomości publicznej o korzyściach płynących z integracji osób niepełnosprawnych w każdym aspekcie życia politycznego, społecznego, gospodarczego i kulturalnego. Ważną tematyką obchodów są bariery architektoniczne.
Wysoki poziom bezrobocia, brak dostępu do odpowiedniego wykształcenia czy opieki zdrowotnej to główne przeszkody w osiągnięciu pełnego uczestnictwa osób niepełnosprawnych w życiu społecznym.
Konwencja Praw Osób Niepełnosprawnych ONZ zwraca uwagę na cztery priorytety, które mają zapewnić równość osobom niepełnosprawnym w społeczeństwie:
• promocja praw osób niepełnosprawnych oraz poszanowanie ich godności;
• możliwość swobodnego przemieszczania się w otoczeniu wolnym od barier dla osób niepełnosprawnych, do informacji i usług komunikacyjnych;
• wspieranie organizacji zrzeszających osoby niepełnosprawne poprzez „Dobrowolny Fundusz na Rzecz Osób Niepełnosprawnych” (UN Voluntary Found on Disability);
• włączenie tematyki niepełnosprawności do wszystkich kwestii związanych z rozwojem społecznym i gospodarczym państw.
