Czerwona koniczyna to zioło rosnące praktycznie wszędzie. Można ją z powodzeniem uprawiać w ogródku i na polu jako plon główny. Uwielbiają ją zwierzęta roślinożerne. Szczególnie ceniona jest przez hodowców krów mlecznych.
Dla ludzi również jest bardzo wartościowa. Zawiera wiele witamin takich jak A, C, D i E. Mikro i makroelementy, jakie w wywarach z niej odkryto to między innymi: wapń, potas, cynk, miedź, żelazo oraz siarka. Bogata jest w kwasy i flawonoidy, garbniki i karoten.
Zbiór
Do przetwórstwa używa się głównie części naziemnej rośliny, gdyż korzeń musi być ugotowany. Największą popularnością cieszą się kwiaty zbierane tuż przed całkowitym rozkwitnięciem. Zbiera się ją najlepiej rano, gdy zniknie rosa, w miejscach położonych daleko od miast i szos, na których nie były dawane nawozy w ostatnim czasie.
Przetwarzanie
Czerwona koniczynę można suszyć, gotować i korzystać z niej w stanie surowym. Robione są z niej napary, wywary, syropy i nalewki. Suszone kwiaty można zmielić robiąc z nich proszek.
Najprostszym sposobem, by poznać jej dobroczynne działanie, są herbatki. Zalewamy wówczas wybraną przez nas ilość suszu gorącą wodą i odstawiamy na pewien czas (najlepiej pod przykryciem). Można ją również kupić w formie na przykład tabletek. Jest często łączona z innymi ziołami takimi jak chociażby pokrzywa czy nagietek. Stosowana jest zarówno w kąpieli jak i do dekorowania sałatek czy surówek. Może być składnikiem galaretek lub kompotów.
Zastosowanie
W ziołolecznictwie Wśród chorób i dolegliwości, na które pomaga, są między innymi:
– choroby wątroby, woreczka żółciowego, nerek oraz pęcherza
Wspomaga oczyszczanie organizmu i przemianę materii. Jest składnikiem wielu preparatów na odchudzanie. Łagodzi zaparcia. Reguluje metabolizm i kwasowo-zasadową gospodarkę organizmu.
– trądzik i łuszczyca
Stosowana może być w tym przypadku zewnętrznie: w formie wcierek i okładów oraz wewnętrznie: pita 2-3 razy dziennie w postaci naparu. Działa łagodząco i tonizująco na skórę.
– menopauza
Łagodzi takie objawy jak na przykład; uderzenie gorąca, nadmierna potliwość, suchość miejsc intymnych i podnosi libido.
– osteoporoza
Wzmacnia gęstość kości i uzupełnia dietę o pierwiastki wspierające kości.
– miażdżyca
Uszczelnia, udrażnia i wzmacnia ścianki naczyń. Obniża ciśnienie krwi. Wpływa korzystnie na choresterol.
– zapalenie oskrzeli
Pita najlepiej w formie syropów, działa wyksztuśnie i wzmacnia organizm.
– swędzenie i stan zapalny skóry
Stosowana może być w formie okładów ze świeżych kwiatów. Nałożona na miejsce ukąszenia owadów działa przeciwbólowo i antyseptycznie, zapobiega rozwojowi grzybów, bakterii i wirusów.
Ponadto koniczyna czerwona ujędrnia skórę i działa uspokajająco, lekko nasennie. Działa antynowotworowo, łagodzi bóle głowy i stawów.
Możliwe działania niepożądane
Stosowanie czerwonej koniczyny może powodować działania niepożądane takie jak między innymi:
– nudności i wymioty
– wysypka,
– plamienia.
Najprostszym sposobem, by ich unikać jest stopniowe włączanie jej do diety oraz po prostu obserwacja swojego organizmu. Jeśli coś nam nie smakuje i źle się po tym czujemy, to zawsze należy zaprzestać kurację.
