Syndrom Salomona charakteryzuje się skłonnością dzieci i nastolatków do podejmowania decyzji lub przyjmowania zachowań w celu uniknięcia wyróżniania się.
Głównymi czynnikami wyróżniającymi młodzież cierpiącą na ten syndrom to introwersja, zamknięcie się w sobie, brak sprzeciwiania się innym lub wprowadzania innowacji z obawy przed odrzuceniem. Zespół Salomona charakteryzuje się również lękiem przed wyróżnieniem się powodując strach przed sukcesem i pochwałami.
Osoby cierpiące na ten syndrom mają także wysoki niepokój społeczny w sytuacjach grupowych, w których czują się oceniani lub osądzani, lub gdy odczuwają niepokój ze strachu przed oceną, jaką ma nad nią druga osoba.
Osoby z zespołem Salomona często mają problemy z brakiem wiary w siebie, niską samooceną lub osobistą pewnością siebie, co wymaga ciągłej zewnętrznej zgody na codzienne funkcjonowanie powodując uzależnienie i życie wartościami, które cenią sobie ludzie wokół nich. Nie potrafią one również podejmować decyzji więc ich decyzje opierają się na opinii innych.
W większości przypadków osoby te są uzależnione emocjonalnie od innych, a to prowadzi do tego, że są bardziej podatne na manipulacje i wpływy innych.
Psychologowie twierdzą, że coraz więcej przypadków zespołu Salomona zauważanych jest u dzieci i młodzieży urodzonej na początku lat 2000 do około 2015 roku. Wielu wskazuje, że panująca pandemia jeszcze bardziej sprzyja rozwojowi tego syndromu wśród małoletnich.
Specjaliści od edukacji i psychologowie dodają, że „wyleczenie” tego syndromu oznacza wzmocnienie poczucia własnej wartości. Ważne jest, aby rodzice i inni członkowie rodziny zachęcali dzieci do otwartej komunikacji i wyrażania emocji. Sprzyja to budowie umiejętności społeczno-emocjonalnych i społecznych, co pomoże dziecku w uzyskaniu odpowiednich narzędzi do radzenia sobie ze wszystkimi problemami, jakie stawia życie.
Można to osiągnąć poprzez wprowadzenie w życie dziecka i młodego dorosłego sześciu działań:
1. Życie świadomie
Życie świadome wymaga rozważenia i głębokiego poznania siebie. To uznanie słabości, ale także wartości. To cieszenie się sukcesami i wyciągnięcie wniosków z porażek.
2. Akceptacja siebie
Tylko kiedy osoba zaakceptuje siebie całkowicie z mocnymi i słabymi stronami jest w stanie w pełni pokochać siebie
3. Odpowiedzialność za siebie
Oznacza to zaprzestanie obwiniania innych, przejęcie kontroli nad życiem i skupienie się na osiąganiu własnych celów.
4. Samoafirmacja
To respektowanie własnych potrzeb, wartości i marzeń, szukanie alternatywnych zachowań, zgodnych z tym, co myślimy, czujemy i pragniemy.
5. Żyj z celem
Zrozumienie, że własne szczęście i decyzje nie są na łasce przypadku czy innych ludzi, ale zależą od nas samych.
6. Integralność osobista
To integracja przekonań, wartości i ideałów z własnym sposobem działania.
