28 lipca 2022 został Dniem Przeciążenia Ziemi. Nie ma się z czego cieszyć. Oznacza to, że od tego dnia ludzkość zużywa roczne zapasy planety, już na kredyt.
Zniszczenie środowiska, rabunkowa gospodarka i jej efekt – zaśmiecenie planety, katastrofa klimatyczna i topniejące zapasy wody użytkowej sprawiają, że Dzień Katastrofy Ekologicznej, bo tak się go inaczej nazywa, stanowi w każdym roku punkt krytyczny. Dalsze funkcjonowanie przypomina życie z oszczędności, kiedy zabraknie dochodów. Przez jakiś czas można, ale nieuchronnie skończy się to katastrofą.
Statystyki podała Global Footprint Network, zaznaczając, że od 1 stycznia 2022 do 28 lipca 2022 ludzkość wykorzystała wszystkie zapasy, które jest w stanie odtworzyć w ciągu roku. A zegar tyka.
Pozarządowa organizacja Global Footprint Network co roku wylicza daty Dnia Przeciążenia Ekologicznego. Przychodzą one coraz szybciej. Pierwszy nastąpił 21 grudnia 1971 r.
Przerwa i zwolnienie gospodarki spowodowane pandemią opóźniły DPZ z roku 2020. Wypadł on 22 sierpnia. Jednak o rok wcześniejszy – z roku 2019 niemal tak samo, jak w 2022, bo 29 lipca. Zdaniem organizacji gdyby cały świat żył na wzór Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej – Dzień Przeciążenia wypadałby w pierwszej połowie roku, około 13 marca.
Z kolei Agencja AFP alarmuje, ż eobecnie około 55% zasobów wykorzystywanych jest do wyżywienia ludzkości, a ona marnuje około 1 / 3 produkowanej żywności. W tej 1/3 mieszczą się też miliardy zwierząt zabijanych na mięso, których ciała lądują potem na śmietnikach. Niechlubny prym wiedzie tu USA. Niszczenie bioróżnorodności, wylesianie pod uprawy, które z kolei są w znacznej mierze zużywane do hodowli bydła przeznaczonego na mięso, ogromne zapasy wody pitnej zużywane w tym samym celu przyczyniły się do katastrofy klimatycznej. Jednak ludzkość nie wyhamowała w swojej żądzy konsumpcji, wręcz przeciwnie, jak wynika ze wspólnego raportu Global Footprint Network i organizacji prozwierzęcej WWF.
Jak twierdzą eksperci, samo ograniczenie spożywania mięsa o połowę, przesunęłoby Dzień Katastrofy Ekologicznej o 17 dni, za zaprzestanie marnowania pożywienia, o kolejne 13 dni.
Czas naszej planety się kończy i wyłączną winę za ten stan rzeczy ponosi ludzkość. Nadal od codziennych wyborów każdego człowieka zależy dalszy los nie tylko naszego gatunku, ale i pozostałych, z którymi dzielimy ziemię.
MT
