Dżins – wydawałoby się, że ten materiał, który wyszedł z amerykańskich kopalń, podbijając cały świat, wszędzie wygląda podobnie i podobne ma cechy i cenę. Nic bardziej mylnego – i nie ma tu mowy o jego różnych rodzajach i wariacjach.
Tkanina dżinsowa produkowana w Japonii osiąga naprawdę zawrotne ceny. Para spodni z niej uszyta może kosztować nawet 2000 dolarów. Co jest przyczyną i skąd biorą się tak astronomiczne koszty zakupu japońskich dżinsów?
Indygo
Głęboki błękit, jakim charakteryzują się klasyczne dżinsy, współcześnie w USA i Europie osiągany jest dzięki syntetycznym barwnikom. Japoński dżinsy farbowane są naturalnym barwnikami, pozyskiwanymi z roślin, zapewne należących do gatunku Strobilanthes cusia, który właśnie w Japonii i na Tajwanie występuje naturalnie. Dla porównania i jako ciekawostkę, – ten sam odcień głębokiego błękitu, używany do farbowania roślin już w starożytności, w Europie pozyskiwano z urzetu barwierskiego, a na terenie obecnych Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej, z roślin z rodzaju Indigofera, których występuje tam kilka gatunków.
Trwały kolor indygo nadawany japońskim dżinsom, który barwi nie tylko materiał, ale i palce pracowników, to pierwsza część wyjaśnienia kosmicznej ceny tych spodni.
Ręczne farbowanie
Zanim płótno trafi do wykrojów i szycia musi zostać zafarbowane. Tę czynność przeprowadza się ręcznie. Każdy zwój materiału, każda nić, która tworzy tkaninę musi zostać nasączona kolorem. Ten proces pozwala na zabarwienie około 60 zwojów na tydzień. Każdy z nich jest potem rozwieszany aż do wyschnięcia. Ten proces należy powtarzać nawet 30 razy, ponieważ materiał w trakcie schnięcia znacznie jaśnieje. Osiągnięcie klasycznego „dżinsowego” koloru, wymaga zatem wiele czasu i pracy. To również nie pozostaje bez wpływu na cenę. Zarówno materiał jak i barwnik trzeba wcześniej kupić. Ten drugi w zależności od rodzaju ma różną cenę.
Zawrotne koszty i subtelne odcienie
Cena naturalnych barwników jest bardzo wysoka, ale tylko one pozwalają na subtelną manipulację odcieniami klasycznego koloru, najbardziej popularnych spodni na świecie.
• Indygo syntetyczne kosztuje ok. 4 – 5 dolarów za kilogram
• Indygo naturalne – to koszt dziesięciokrotnie większy.
Płótno używane do produkcji japońskich dżinsów cenę ma również niebagatelną. Kosztuje ok 1200 dolarów za belę. Trudno się dziwić, zatem, że dżinsy Momotaro z serii Gold Label osiągają tak zawrotne ceny. Ich produkcja od początku przebiega ręcznie, z najwyższą starannością. Końcowy efekt poddawany jest słynącej z precyzji, japońskiej kontroli jakości. W razie stwierdzenia jakichkolwiek niedociągnięć, spodnie wracają do poprawy.
Przy tak żmudnym, czasochłonnych procesie powstawania, kosztach materiałów i włożonego wysiłku, cena 2000 dolarów za parę nie wydaje się już tak wygórowana.
MT
