Na świecie istnieje wiele niesamowitych drzew, które wyróżniają się swoim wyglądem, historią czy znaczeniem kulturowym. Poniżej przedstawiamy kilka z nich:
1. Baobab
Baobab, zwany również afrykańskim drzewem baobab lub baobabem afrykańskim, to drzewo występujące w Afryce i na Madagaskarze. Należy do rodziny ślazowatych (Malvaceae) i jest jednym z największych i najstarszych drzew rosnących na świecie. Charakteryzuje się bardzo grubym pniem o dużej pojemności wody, który może osiągać do 10 metrów w obwodzie. W okresie suszy, drzewo magazynuje wodę w swym pniu, co umożliwia mu przetrwanie długich okresów braku opadów.
Baobab ma charakterystyczne liście, które są dłoniasto klapowane i złożone z 5-9 listków. Kwiaty baobabu są duże i białe, a owoce, zwane baobabami, są jadalne i mają charakterystyczny, miękki miąższ, który jest bogaty w witaminy, minerały i błonnik.
Baobab ma ważne znaczenie kulturowe i religijne dla ludów afrykańskich, a także jest ważnym źródłem żywności, leków i surowców do produkcji kosmetyków.
2. Eukaliptus
Eukaliptus (Eucalyptus) to rodzaj drzew i krzewów z rodziny mirtowatych (Myrtaceae), pochodzący z Australii, Tasmanii, Nowej Zelandii, Papui-Nowej Gwinei, Indonezji i innych krajów Azji Południowo-Wschodniej.
Eukaliptusy charakteryzują się silnym aromatem, a ich liście zawierają olejki eteryczne, które są wykorzystywane w przemyśle perfumeryjnym, farmaceutycznym i kosmetycznym. Są to szybko rosnące drzewa, które mogą osiągać nawet 100 metrów wysokości. Mają charakterystyczne, lancetowate liście, a ich kora jest zazwyczaj gładka i koloru szarego, ale może także mieć różne barwy, w zależności od gatunku.
Eukaliptusy mają wiele zastosowań, w tym w lecznictwie, produkcji drewna, papieru, olejków eterycznych, a także jako ozdobne rośliny. Ich liście, gałęzie i olejki eteryczne są stosowane w celu łagodzenia objawów przeziębienia i chorób dróg oddechowych, a także w produkcji kosmetyków i środków do pielęgnacji skóry.
3. Krzywy las w Nowe Czarnowo niedaleko Gryfina
Krzywy Las (pol. Krzywy Las) to popularna turystycznie atrakcja znajdująca się w pobliżu miejscowości Gryfino w województwie zachodniopomorskim w Polsce. Charakterystyczną cechą tego lasu są drzewa iglaste, głównie sosny i świerki, o wygiętych pniach, które wydają się być zakrzywione w kształt litery „S”.
Krzywe drzewa w lesie mają około 80 lat i ich krzywe pnie są wynikiem sztucznego działania człowieka. Pod koniec lat 20. XX wieku właściciele pobliskiej fabryki mebli zaplanowali wykorzystać te drzewa do produkcji nietypowych mebli o wygiętych kształtach, a ich krzywe pnie miały służyć do produkcji zakrzywionych elementów mebli. Drzewa były więc uginane już w czasie wzrostu, co pozwoliło na uzyskanie pożądanych kształtów pni.
W 1945 roku, w wyniku działań wojennych, fabryka mebli została zniszczona i nigdy nie została odbudowana. Krzywy Las pozostał więc w swoim oryginalnym stanie i stał się atrakcją turystyczną, przyciągającą tysiące odwiedzających z Polski i całego świata każdego roku.
4. Jakaranda
Jakaranda (Jacaranda) to rodzaj drzew i krzewów z rodziny bobowatych (Fabaceae), pochodzących z tropikalnych i subtropikalnych rejonów Ameryki Południowej, Afryki i Azji. Najczęściej spotykana jest jakaranda drzewiasta (Jacaranda mimosifolia), pochodząca z Brazylii, którą można spotkać w wielu krajach świata, w tym w klimacie umiarkowanym.
Charakterystyczną cechą jakarandy są kwiaty o niebieskiej lub fioletowej barwie, zebrane w okazałe kwiatostany. Kwitną one zazwyczaj na przełomie wiosny i lata, tworząc piękne, kolorowe dywany pod drzewami. Jakarandy posiadają również delikatne, pierzaste liście, które zrzucają na zimę.
Jakaranda drzewiasta jest popularnym drzewem ozdobnym, szczególnie w klimacie umiarkowanym, gdzie jest sadzona w parkach, na ulicach i w ogrodach. Może osiągać wysokość nawet do 15 metrów i jest tolerancyjna na suszę oraz niskie temperatury. Drewno jakarandy jest stosowane w meblarstwie i stolarstwie, a olej z nasion tej rośliny jest wykorzystywany w produkcji kosmetyków.
5. Sosna oścista
Sosna oścista (Pinus sylvestris) to gatunek drzewa iglastego z rodziny sosnowatych (Pinaceae), charakterystyczny dla obszarów umiarkowanych strefy klimatycznej na półkuli północnej. W Polsce jest jednym z najpospolitszych drzew iglastych, rosnącym w całym kraju.
Sosna oścista może osiągać wysokość do 40 metrów i jest drzewem o stożkowatej koronie. Charakteryzuje się szarą, łuszczącą się korą i igłami zebranymi w pęczki po dwa. Igły te są dość długie i osiągają długość około 5 cm. Sosny ościste kwitną w kwietniu i maju, a ich szyszki dojrzewają po około dwóch latach od zapłodnienia.
Sosna oścista jest ważnym gatunkiem leśnym i ma szerokie zastosowanie w przemyśle drzewnym. Ze względu na swoją szybkość wzrostu i łatwość adaptacji, jest często sadzona w celach rekreacyjnych i krajobrazowych, a także w celach ochrony gleby przed erozją. W lecznictwie stosuje się olejek eteryczny pozyskiwany z igieł sosny ościstej, który ma właściwości antyseptyczne i przeciwzapalne.
6. Figowiec bengalski
Figowiec bengalski (Ficus benghalensis), znany także jako banyan, to gatunek drzewa figowego z rodziny morwowatych (Moraceae), pochodzący z południowej Azji i Australii. Jest to drzewo o niezwykle rozłożystej koronie, której rozpiętość może osiągnąć do kilku setek metrów kwadratowych.
Figowiec bengalski charakteryzuje się charakterystyczną dla drzew figowych formą wzrostu, ponieważ na swoich gałęziach tworzy wiele powietrznych korzeni, które opadając na ziemię ukorzeniają się i tworzą nowe pnie drzewa. Dzięki temu figowiec bengalski może osiągnąć rozmiary i kształty niemalże labiryntu, stanowiąc wyjątkową atrakcję dla turystów.
Jest to także drzewo o znaczeniu kulturowym i religijnym w hinduizmie, gdzie jest uważane za święte i czczone jako symbol wieczności. Wiele drzew figowych bengalskich w Indiach jest uważanych za święte i otaczane kultem. Poza tym drzewo to jest także ważnym źródłem pożywienia dla dzikich zwierząt, a jego liście i kora mają zastosowanie w tradycyjnej medycynie ajurwedyjskiej.
7. Czerpinia gujańska
Czerpinia gujańska (Cherimoya), zwana także anona jadalną lub anoną pospolitą, to gatunek drzewa z rodziny flaszowcowatych (Annonaceae), pochodzący z Ameryki Południowej, a obecnie uprawiany w wielu krajach o klimacie tropikalnym i subtropikalnym.
Czerpinia gujańska rośnie do wysokości 5-8 metrów i charakteryzuje się ciemnozielonymi, skórzastymi liśćmi oraz dużymi, jadalnymi owocami o mięsistym, białym miąższu i charakterystycznym, słodkim smaku. Owoce czerpinii gujańskiej są bardzo cenione ze względu na swoje właściwości odżywcze i lecznicze. Zawierają one dużo witamin i minerałów, w tym witaminy C, potasu, magnezu i błonnika.
Czerpinia gujańska jest uprawiana w wielu krajach o klimacie tropikalnym i subtropikalnym ze względu na swoje walory smakowe i odżywcze. Owoce czerpinii gujańskiej są spożywane na surowo lub używane do produkcji soków, sorbetów, deserów i innych przetworów spożywczych. Drzewo to ma także znaczenie w tradycyjnej medycynie ludowej, gdzie stosowane są różne części rośliny w celu łagodzenia bólu i stanów zapalnych, a także w celach przeciwwirusowych i przeciwzapalnych.
8. Jukka krótkolistna, czyli drzewo Jozuego
Niestety, muszę sprostować – jukka krótkolistna (Yucca filamentosa) to roślina z rodziny szparagowatych (Asparagaceae), a nie drzewo.
Drzewo Jozuego (Joshua Tree) to gatunek rośliny z rodziny agawowatych (Agavaceae), występujący na pustyni Mojave w południowo-zachodniej części Stanów Zjednoczonych, głównie w Kalifornii. Charakteryzuje się charakterystyczną, gałęziastą koroną z liśćmi w kształcie igieł. Może osiągać wysokość nawet do 15 metrów i żyć przez setki lat.
Nazwa „drzewo Jozuego” pochodzi od mormońskich osadników, którzy nazwali je na cześć Biblii i proroka Jozuego. Drzewo Jozuego ma znaczenie kulturowe i jest uważane za symbol dzikiej, nieskażonej przyrody amerykańskiego Zachodu. Jest również popularnym celem turystycznym ze względu na swoją niezwykłą formę i piękno krajobrazu, którym się otacza.
9. Las Smoczych Drzew na wyspie Sokotra
Las Smoczych Drzew (Dracaena cinnabari), znany również jako las krwawiących drzew, to unikalny las znajdujący się na wyspie Sokotra w Jemenie. Jest to obszar chroniony i uważany za jeden z najbardziej skrajnych ekosystemów na świecie.
Las Smoczych Drzew składa się głównie z drzew z gatunku Dracaena cinnabari, które charakteryzują się unikalnym, soczewkowatym kształtem oraz kolorystyką. Drzewa te mają zielono-niebieską koronę, a ich pnie i gałęzie są czerwone lub ciemnobrązowe. Wydzielają one także czerwoną żywicę, która nadała lasowi krwawą nazwę.
Las Smoczych Drzew jest domem dla wielu gatunków roślin i zwierząt, które nie występują nigdzie indziej na świecie. Występują tu między innymi endemiczne gatunki ptaków, gadów i owadów. Z powodu swojej unikalnej flory i fauny, a także swojego odosobnionego położenia, Las Smoczych Drzew został wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO.
Niestety, ten unikalny ekosystem jest zagrożony przez działalność człowieka, w tym przez wycinanie drzew, przekształcanie lasów w tereny rolnicze i pojawienie się inwazyjnych gatunków roślin i zwierząt. W związku z tym podjęto szereg działań na rzecz ochrony tego unikalnego miejsca, w tym utworzenie Parku Narodowego Lasu Smoczych Drzew.
10. Wollemia szlachetna
Wollemia szlachetna (Wollemia nobilis) to gatunek drzewa iglastego z rodziny cyprysowatych (Cupressaceae), który został odkryty stosunkowo niedawno – w 1994 roku – w australijskim parku narodowym Wollemi, w górach Blue Mountains na zachodnim przedmieściu Sydney.
Wollemia szlachetna charakteryzuje się charakterystycznym, stożkowatym kształtem korony, ciemnozielonymi, lancetowatymi igłami i dojrzałymi szyszkami osiągającymi około 10-20 cm długości. Drzewa te mogą osiągać wysokość do 40 metrów, a ich kora jest gładka, brązowa i pofałdowana.
Jest to bardzo rzadki gatunek drzewa, którego naturalne siedliska są bardzo ograniczone. W wolnej przyrodzie jest to gatunek krytycznie zagrożony wyginięciem. Jednocześnie, ze względu na swoją rzadkość i piękno, Wollemia szlachetna stała się jednym z najcenniejszych gatunków drzew na świecie i jest powszechnie uprawiana jako roślina ozdobna w parkach, ogrodach i arboretach na całym świecie.
Ze względu na swoją wyjątkowość, odkrycie Wollemia szlachetna zostało uznane za jedno z największych odkryć botanicznych XX wieku i jest uważane za żywy skamieniały las, który przetrwał od czasów okresu kredowego, czyli ponad 90 milionów lat.
Aplikacja AllTrails – pomoże Ci odnaleźć wymarzony szlak turystyczny
